این مپندار که یاد تو رود از نظرم

خاطرت جمع که در خواب پریشان منی

شوریده آزرده دل بی سرو پا من                     در شهر شما عاشق انگشت نما من 

دیوانه تر از مردم دیوانه اگر هست           جانا بخدا من...به خدا من...به خدا من... 

شاه همه خوبان سخنگوی غزل ساز                      امابه در خانه عشق تو گدا من 

یک دم نه به یادمن و رنجوری من و تو              یک عمر گرفتار به زنجیر وفا من 

ای شیر شکاران سیه موی سیه چشم                       آهوی گرفتار بزندان شما من 

آن روح پریشان سفر جوی جهانگرد             همراه به هر غافله چون بانگ درا من 

تا بیشتر از غم دل دیوانه بسوزد                  برداشته شب تا به سحر دست دعا من 

سیمین طلب یاری ازین دوست خطا بود           این بیدل آشفته کجا دوست کجا من ؟