دوست داشتن و عشق عجیب نیست

این عجیبه که آدم عاشق هر لحظه که به این فکر میکنه که چقدر عشقشو دوست داره

در اون لحظه با خودش میگه بی نهایت(بیشتر از این ممکن نیست)

در حد پرستش

ولی چرا چند لحظه بعد که فکر میکنه میبینه حالا بیشتر ؟

مگه اول بی نهایت نبود؟

چرا بود

ولی میشه اینجوری جواب داد که

از اون لحظه تا حالا زمان گذشته و تو عشق واقعی این مهمه که هرچی بگذره

این عشقه که تو دلها پر رنگ تر میشه

همیشه بی نهایت ولی کمتر از آینده و بیشتر از گذشته

ولی نه اینکه در گذشته کمتر بوده

نه

چون گذشته هم آینده گذشته اش بوده

خیلیها میگن چه خوب میشد که ما هم مثل فرشته ها دنیارو کوچیک میدیدیم

اونجوری حد اقل احساس دوری و دل تنگی نمیکردیم

 ولی من میگم کاش دنیا از این که هست بزرگتر بود

تا همه توش گم میشدن

کسی هم کاری به کسی نداشت

همه میتونستن اونجور که دوست دارن باشن

ای خدا . . .

امشب حسابی دلم گرفته

نمیدونم چکار کنم . دوست دارم با کسی حرف بزنم

دردو دل کنم .بگم .گریه کنم

کسی که مثل خودم باشه . منو درک کنه . بدونه چی میگم و چه انتظاری دارم

خیلی تنهام امشب

امروز خیلی خسته شدم . خیلی خوابم میاد ولی خوابم نمیبره هنوز ساعت 10 نشده

ولی چه فرقی داره کسی که دور باشه یارش و غم  باشه بارش

نه وقتش مهمه نه زندگیش

برم بخوابم

به اتتظار رویایی دیگر

شاید خدا خواست امشب رو هم مثل بعضی شبها با هم بودیم و

حداقل خوابم مثل زندگیم بی روح نبود